biologikomeli
Όταν έχουμε τελειώσει με τον τρύγο του μελιού μας, ξαφνικά πολλοί βρισκόμαστε μπροστά από μια σωρό με τρυγημένα πατώματα. Αυτά τα πατώματα πρέπει πάση φύσεως να προφυλαχθούν από την καταστροφή τους από τον κηρόσκορο, είναι θαρρώ το πολυτιμότερο μελισσοκομικό κεφάλαιο που έχουμε, οι βιολογικές μας κηρήθρες! 
Οι περισσότεροι μελισσοκόμοι όπως και εγώ, προτιμάμε να αποθηκεύουμε τα τρυγημένα πατώματα "στεγνά", δηλαδή έχουμε επιστρέψει αμέσως μετά το τρύγο τις κηρήθρες μας πίσω στα μελίσσια για να γλύψουν το εναπομείναντα μέλια (Συνήθως αποτελεί και το 2% της παραγωγής μας).
Ένα σημείο που πρέπει να προσέξουμε, είναι να τοποθετούμε τα πατώματα πίσω στα μελίσσια που τους ανήκουν, έτσι ώστε να μην υπάρχει περίπτωση διάδοσης ασθενειών μέσω της εναλλαγής των
πλαισίων.
Τα πατώματα καλό είναι να τα τοποθετούμε πάνω από ένα είδη υπάρχον άδειο πάτωμα. Αυτό θα αποτρέψει τις μέλισσες από το να αποθηκεύσουν μέλι, σε πιθανόν ξεκίνημα κάποιας ανθοφορίας. Πρέπει να δώσουμε μια βδομάδα στις μέλισσες ώστε να προλάβουν να "δουλέψουν" το πάτωμα σωστά έτσι ώστε να είναι έτοιμο για την επόμενη μελισσοκομική χρονιά. (Θα καταλάβουμε ότι το πάτωμα είναι απολύτως στεγνό όταν θα υπάρχει πολύ μικρή δραστηριότητα των μελισσών μέσα σε αυτό.)
Υπάρχει βέβαια και μία πιο απλή μέθοδος γλειψίματος των πατωμάτων που χρησιμοποιούν πολλοί μελισσοκόμοι,  όπου τοποθετούν τα πατώματα ελευθέρα έξω, ώστε συλλέκτριες μέλισσες της περιοχής τους ή του μελισσοκομείου τους, να γλύψουν τα πατώματα. Δεν την συνιστώ βέβαια καθόλου γιατί κρύβει κινδύνους μετάδοσης ασθενειών αλλά και δυνατότητα πρόκλησης λεηλασίας!
Συναντάμε βέβαια και αρκετούς μελισσοκόμους όπου αποθηκεύουν τις κηρήθρες τους "υγρές" αφού πρώτα τις έχουν δέσει ερμητικά κλειστά μέσα σε μαύρες σακούλες. Αυτόν το τρόπο πάλι τολμώ να πω ότι δεν τον συνιστώ αφού υπάρχει η περίπτωση "μουχλιάσματος" των κηρηθρών.
 Από την στιγμή λοιπόν που οι μέλισσες έχουν καθαρίσει τα πατώματα μπορούμε να τα αποθηκεύσουμε για χειμώνα στοιβάζοντας τα το ένα πάνω στο άλλο σε γωνία 90 μοιρών έτσι ώστε να αερίζονται αλλά και να τα πιάνει το φώς του ήλιου (Κάλο είναι να βάζουμε αραιά μέσα σε κάθε πάτωμα 8-9 κηρήθρες). Αυτό δεν αρέσει καθόλου στον κηρόσκορο!!
Παρόμοιος τρόπος είναι η κατασκευή ειδικής σχάρας ώστε να αποθηκεύονται πανω σε αυτή σκέτα τα πλαίσια όπως κατασκεύασε και ο φίλος Κώστας απο την μελισσοκομία Μαραθώνα.
Θα πρέπει να πούμε βέβαια ότι τα πλαίσια που θα αποθηκεύσουμε κατά αυτόν τον τρόπο δεν θα πρέπει να έχουν φιλοξενήσει γόνο. Εάν έχουν φιλοξενήσει γόνο θα πρέπει να πάρουμε μέτρα προστασίας κατά του κηρόσκορου και αυτά να είναι βιολογικά. 
α) Όλα τα πατώματα με κερήθρες που θέλουμε να αποθηκεύσουμε στην αποθήκη μας τοποθετούνται πριν στον καταψύκτη στους -20 για τουλάχιστον 48 ώρες για να σκοτώσουμε τα έντομα τις λάρβες και τα αυγά.
β) Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε  το  B401 - έναν βάκιλο εχθρό του κηρόσκορου (Bacillus thuringensis) ψεκάζοντας τα πλαίσια πριν τα στοιβάξουμε.