Βιολογική Μελισσοκομία: Ένωση Μελισσιών

Μαΐ

biologikomeli

Σίγουρα κάποια στιγμή στην «Μελισσοκομική μας Καριέρα» θα χρειαστεί να πραγματοποιηθεί ένωση ενός μελισσιού με κάποιο άλλο. Για παράδειγμα, μιας και ο καιρός πλησιάζει για τους περισσότερους από εμάς να πάμε στο Έλατο, θα μπορούσαμε να ενώσουμε την τεχνητή παραφυάδα που δημιουργήσαμε για να αποφύγουμε την σμηνουργία την άνοιξη, με το μητρικό αρχικό μελίσσι. Να μην ξεχνάμε ότι ένα πολύ δυνατό μελίσσι είναι πολύ πιο αποδοτικό από δυο μικρότερα. Ένα άλλο παράδειγμα για να πραγματοποιηθεί ένωση μελισσιών είναι όταν ένα μελίσσι έχει χάσει την βασίλισσα και αρχίζει να πέφτει επειδή δεν την αντικαταστήσαμε, οπότε το ενώνουμε με ένα υγιές.

Προτού πραγματοποιηθεί η ένωση των μελισσιών θα πρέπει να είμαστε σίγουροι για αυτό που πάει να πραγματοποιηθεί. Για παράδειγμα εάν ένα μελίσσι είναι ορφανό ή αδύνατο θα πρέπει να ξέρουμε τον λόγο. Θα είναι πολύ ανώφελο εάν ενώσουμε αυτό το μελίσσι με ένα άλλο εάν έχει κάποια ασθένεια, με αυτόν τον τρόπο θα μεταδοθεί και στο υγιές. Γι αυτό τον λόγο πριν γίνει ένωση ελέγξτε για ασθένειες.

Ένα άλλο που πρέπει να προσέξουμε είναι όταν έχουμε μια πολύ καλή βασίλισσα που θέλουμε να κρατήσουμε σε ένα πολύ δυνατό και υγιές μελίσσι και θέλουμε να το ενώσουμε με ένα άλλο που δεν μας ικανοποιεί και τόσο, να σιγουρευτούμε ότι το δεύτερο δεν έχει βασίλισσα. Βέβαια επικρατεί η άποψη ότι θα υπερισχύσει η καλύτερη σε τυχόν μάχη μεταξύ δύο βασιλισσών, αλλά ας έχουμε τον νου μας για καλό κακού.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην ένωση των μελισσιών είναι ότι προσπαθούμε να ενώσουμε δύο διαφορετικές μονάδες μελισσιών οι οποίες κατευθείαν θα μονομαχήσουν μεταξύ τους όταν τις ενώσουμε. Σε αυτή την μάχη σίγουρα θα χάσουμε πολλές μέλισσες και πολύ πιθανόν και τις δύο βασίλισσες. Γι αυτό τον λόγο θα πρέπει να πείσουμε τις μέλισσες ότι δεν είναι εχθροί έτσι ώστε να σμίξουν ειρηνικά. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί κυρίως με δύο τρόπους.

Δίνοντας τον απαραίτητο χρόνο στις μέλισσες να συνηθίσουν το ένα το άλλο:

Ανοίγουμε το μεγαλύτερο και με βασίλισσα μελίσσι.
Τοποθετούμε πάνω σε αυτό, ένα φύλλο εφημερίδας, και ανοίγουμε μερικές τρύπες με έναν στυλό ή με το ξέστρο με προσοχή. (όχι πολύ μεγάλες).
Σηκώνουμε το μικρότερο-ορφανό- από την βάση του (εδώ και η ευκολία των κινητών βάσεων) και το τοποθετούμε πάνω στο άλλο, πάνω από την εφημερίδα.
Το αφήνουμε ήσυχο για κανά δύο μέρες, και ελέγχουμε για την ένωση.

Αυτή η μέθοδος, Μέθοδος Εφημερίδας, δουλεύει πάντα 100%, απλά η ένωση γίνεται πιο αργά.

Προσπαθούμε απλώς να μπερδέψουμε τα μελίσσια.

Αυτό το κατορθώνουμε αλλάζοντας-μπαιρδευοντας το «άρωμα» των μελισσιών που θέλουμε να ενώσουμε.

Ανοίγουμε το μεγαλύτερο και με βασίλισσα μελίσσι.
Ψεκάζουμε γρήγορα με διάλυμα νερού και ξύδι, τσίπουρο, κολόνια, μελισσοάρωμα, τις μέλισσες πάνω στα πλαίσια.
Σηκώνουμε το μικρότερο-ορφανό- από την βάση του.
Πριν το τοποθετήσουμε πάνω στο δυνατό, ψεκάζουμε τις μέλισσες στην βάση του πατώματος, ώστε να μυρίζουν όλες το ίδιο.
Μέχρι να φύγει η μυρωδιά θα έχει συνηθίσει το ένα μελίσσι το άλλο.

Σε αυτή την μέθοδο η ένωση γίνεται πιο γρήγορα και δουλεύει με όλα τα παραπάνω αρώματα!! (μπορεί να υπάρχουν και άλλα). Μερικοί μελισσοκόμοι χρησιμοποιούν και σιρόπι με αλεύρι, τι να πω!!!!

Επειδή ασκώ βιολογική μελισσοκομία, αλλά και πριν μεταβώ, ποτέ δεν μου άρεσε-αρέσει να ψεκάζω τα μελίσσια μου με χημικά και σκόνες μέσα στην κυψέλη. Ο ψεκασμός με σιρόπι είναι επικίνδυνος για πρόκληση λεηλασίας.

Προτιμώ να χρησιμοποιώ την πιο αργή, Μέθοδο Εφημερίδας.