biologikomeli
Η ενέργεια του λεηλατώ, η αρπαγή αντικειμένων αξίας από τον αντίπαλο σε καιρό πολέμου ή σε έκνομες καταστάσεις (πολύ επίκαιρο μου ακούγεται......).

Σε προηγούμενη ανάρτηση στη βιολογική μελισσοκομία (Ημερολόγιο - Αύγουστος) αναφέρθηκα στην λεηλασία όπου ένα ή περισσότερα μελίσσια προσπαθούν να μπουν και να κλέψουν τις προμήθειες - μέλι από άλλα μελίσσια. Είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα στην μελισσοκομία είτε είναι βιολογική είτε συμβατική, αφού εάν ξεφύγει η κατάσταση, μερικά μελίσσια θα χάσουν εντελώς τις προμήθειες τους με πολλές νεκρές συλλέκτριες ως παράπλευρες απώλειες και τα μικρά μελίσσια να έχουν "διαλυθεί" εντελώς!!!
Η λεηλασία, τις περισσότερες φορές, είναι το αποτέλεσμα τροφοδότησης των μελισσών αλλά και η έκθεση πλαισίων μελιού στο μελισσοκομείο, ειδικότερα όταν δεν υπάρχει καμία ανθοφορία σε εξέλιξη. Μέσα σε πολύ λίγα λεπτά οι ανιχνεύτριες μέλισσες βρίσκουν το μέλι, το λένε στις φιλενάδες, και από εκεί ξεκινάει το πρόβλημα.
Η τροφοδότηση παραφυάδων πολλές φορές προκαλεί λεηλασία, λόγω του μικρού αριθμού μελισσών που έχουν, οπότε και δεν μπορούν να αμυνθούν από μία μεγάλου βαθμού επίθεση. Λόγω του μικρού αριθμού μελισσών επίσης, επιρρεπείς στην λεηλασία είναι και τα "άρρωστα" μελίσσια. Αυτό είναι διπλά επικίνδυνο αφού συχνά λεηλατούνται από μεγάλα μελίσσια και οι ασθένειες εξαπλώνονται σε ολόκληρο το μελισσοκομείο αλλά και σε γειτονικά!!!!! Η Αμερικανική Σηψιγονία είναι μια ασθένεια που μπορεί να διαδοθεί έτσι και να καταστρέψει ολόκληρο τον μελισσώνα.
Μερικές μέλισσες είναι πιο επιρρεπείς στην  λεηλασία από άλλες, τα πρωτεία όμως τα κατέχουν "οι Ιταλικές".

Το ξέσπασμα της λεηλασίας μπορούμε εύκολα να το  καταλάβουμε από:
· Αυξημένη κίνηση μελισσών στην είσοδο της κυψέλης.
· Οι μέλισσες να τσακώνονται στην είσοδο της κυψέλης.
· Πολλές μέλισσες μπαινοβγαίνουν από κάθε μικρή ρωγμή της κυψέλης.
· Υπολείμματα κεριού στην είσοδο της κυψέλης, αποτέλεσμα της βίαιης αρπαγής του μελιού.
· Στο μελισσοκομείο έντονη δραστηριότητα των μελισσών προς όλες τις κατευθύνσεις, σε συνδυασμό με τα προηγούμενα.
 

 Και εφόσον η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία:
· Μην αφήνεται μέλια εκτεθειμένα στο μελισσοκομείο όταν οι μέλισσες δεν "βρίσκουν" έξω.
· Βεβαιωθείτε ότι τα μικρά μελίσσια έχουν μικρές εισόδους ειδικά όταν τροφοδοτούνται. Εάν δεν έχουν μικρές εισόδους περιορίζουμε με χόρτα ώστε να χωράει μία μέλισσα μόνο.
· Όταν φτιάχνουμε παραφυάδες και πάλι να περιορίζουμε τις εισόδους ώστε να χωράει μία μέλισσα μόνο έως ότου δυναμώσουν.
· Οι κυψέλες μας να μην έχουν ανοίγματα - ρωγμές.

Και επειδή πολλές φορές χρειάζεται και η "θεραπεία":
Από τη στιγμή που θα ξεσπάσει λεηλασία είναι πολύ δύσκολο να σταματήσει, αλλά υπάρχουν κάποια κολπάκια που θα βοηθήσει τα μελίσσια που λεηλατούνται. 

· Περιορίζουμε την είσοδο της κυψέλης ώστε να χωράει μία μέλισσα μόνο. 
· Κλείνουμε όλα τα ανοίγματα της κυψέλης με χόρτα - λάσπη ή οτιδήποτε άλλο βρούμε στα χέρια μας. Αυτό θα μπερδέψει τις λεηλάτριες.
· Αλλάζουμε την θέση της λεηλάτριας με την λεηλατιμένη. Αυτό είναι πιο αποτελεσματικό όταν γίνεται αργά το απόγευμα όταν όλα τείνουν να ηρεμήσουν.
· Εάν έχουμε νερό στον μελισσώνα μας, ψεκάζουμε τις μέλισσες με το λάστιχο. Θα τις στείλει στο σπίτι τους!
· Εάν το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό μετακινούμε την λεηλάτρια ή την λεηλατημένη κυψέλη-μελίσσι σε άλλο μελισσώνα τουλάχιστον 3 χλμ μακριά.
 
Να αντιμετωπίζουμε την λεηλασία των μελισσών πάντα με σοβαρότητα. Ενοχλεί και καταστρέφει μελίσσια και μεταδίδει πολύ εύκολα τις ασθένειες!!!